گزارش قدس آنلاین، جمعی از هنرمندان سینما صبح امروز در حیاط خانه سینما(ساختمان شماره ۲) گردهم آمدند تا با یکی از فیلمبرداران مطرح سینما که دو روز قبل ناگهانی و سر صحنه فیلمبرداری دچار مشکل قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان از دنیا رفت، وداع کنند.

پورصمدی در روزهای گذشته مشغول کار در سریال شبکه نمایش خانگی ساخته حامد عنقا بود که روز شنبه دچار عارضه قلبی شد و درگذشت.

مراسم تشییع این هنرمند با ورود پیکرش در ساعت ۱۰:۱۵ با اجرای تورج منصوری آغاز شد که می‌گفت تمام طول شب نخوابیده و فکر می‌کرده باید چه بگوید.

او گفت: مرتضی پورصمدی الگویی بود که باید انسان بودن را با او بسنجیم. تمام ایران را چرخیده بود و من که سالهاست او را می‌شناسم، حق آن است که به بزرگی‌او شهادت دهم‌. او پسر بزرگ ایران بود و فردی معتمد و سخاوتمند.

منصوری سپس از محمدرضا اصلانی برای صحبت دعوت کرد و این مستندساز با تسلیت به جامعه فرهنگی گفت: بسیاری از آثاری را که باید ساخته می‌شد از دست دادیم. این از دست دادن نتیجه یک نوع نادانی تمدنی ماست چون او فقط یک فیلمبردار نبود بلکه زیبایی را کشف و عرضه می‌کرد و با عکاسی انسان‌شناسی را تصویر می‌کرد. 

او افزود: مرتضی پورصمدی جغرافیای متحرک ایران بود و ما مرد ایران را به ناگاه و نابجا از دست دادیم.‌ باید از او مراقبت می‌کردیم‌ تا دراین سن برای تامین معاش مجبور به کار نباشد. تا چه زمانی قرار است این ‌بی فرهنگی را ادامه دهیم؟ 

منصوری در بخشی دیگر از مراسم گفت: برای پیکرش گریه نکنیم چون مرتضی بیش از هر چیزی به ما یاد می‌داد که شاد باشیم و اطراف خود را خوب ببینیم. 

وی از حسن بشکوفه با اصرار دعوت کرد تا برای صحبت به جایگاه بیاید.

حسن بشکوفه: آدم‌هایی به این بزرگی را کم داریم

حسن بشکوفه تهیه‌کننده سینما که سعی می‌کرد احساسات خود را کنترل کند، گفت: در مراسم عظیم جوانروح که من حالم خیلی بد بود آقای پوراحمد که یادشان زنده‌باد، برای تسلای من گفت، عظیم بدهکار زندگی نبود وسهم خود را گرفت. حالا درباره مرتضی پورصمدی هم باید همین را گفت ‌و من خوشبختم که هم فیلم سینمایی با او کار کردم هم‌ مستند و هم سریال. اما این کارها مهم نیستند بلکه خاطراتش مهم است و ما آدم هایی به این بزرگی را کم داریم.

وی با اشاره به اینکه هنرمندانی با این جایگاه فعالیت می‌کنند ولی قدرشان دانسته نمی‌شود بیان‌ کرد: ما تلویزیونی هستیم‌ و متاسفانه باید بگویم که بی خانمان هستیم. خانه سینما به ما لطف میکند که ما اینجا هستیم ولی واقعیت این است که ما از تلویزیون به سینما آمدیم. 

او اضافه کرد: لغت باشرف را در تضاد با واژه بی‌شرف باید به حق برای مرتضی پورصمدی به کار برد و متاسفانه ما هر روز شاهد از دست رفتن عزیزان خود هستیم. اما در اینجا جای خیلی‌ها را خالی میبینم مثل خانم بنی اعتماد که میدانم چرا نیامده‌ است. من جای خانم‌هایی را که جلوی دوربین او، پدر و برادر خود را دیدند خالی می‌بینم و بعید می‌دانم بازیگری در چشمان این هنرمند جز مهربانی و صداقت دیده باشد.

رزاق کریمی: ما در جامعه به پورصمدی‌ها خیلی احتیاج داریم

سپس مرتضی رزاق کریمی در وصف مرتضی پورصمدی با اشاره به ارزشمندی آثار او در حوزه مردم شناسی و جامعه شناختی گفت: ما در جامعه به پورصمدی‌ها خیلی احتیاج داریم و امیدوارم از او یک پرتره خوب ساخته شود تا جوان‌ترها این هنرمند را بشناسند.

در بخشی دیگر از این مراسم، تورج منصوری اشاره کرد که مدتی است از تهران مهاجرت کرده و در مناطق مختلف دیده که مردم مرتضی پورصمدی را می‌شناسند. او گفت تصور کنید اگر همه آن مردم از رفتن مرتضی باخبر می شدند چه می‌شد.

شهاب حسینی: حس روزی را دارم که پدرم را از دست دادم

او در ادامه از شهاب حسینی بازیگر که در آخرین پروژه نیز با مرتضی پورصمدی همکار بوده، دعوت کرد و این بازیگر مقابل پیکر همکارش گفت: آقای پورصمدی دقیقا یک جلوه از مهر خدا بود و هروقت سلام میگفتی و جواب می‌داد یا در آغوشت می‌گرفت، حس‌ می‌کردی در آغوش خدا هستی! این مسافر ما مشتاق سفر حق است و نمی‌خواهم وقت بیشتری را بگیرم فقط میگویم کتاب جذاب «اجاق سرد» آقای پورصمدی را بخوانید و کسانی که میخواهند ایشان را بشناسند و یا حتی هدیه ای نفیس بدهند حتما سراغ این کتاب بروند.

وی افزود: آقای پورصمدی با رفتنش حس روزی را در من زنده کرد که پدرم را از دست دادم چون در فیلم «ساکن طبقه وسط» ایشان برای من پدری‌ کرد و اگر نبودند فیلم تمام نمی‌شد.

حسن فتحی: ما یک هنرمند جامع الطراف را از دست دادیم

حسن فتحی کارگردان هم در سخنانی بیان‌ کرد: ما در اینجا بزرگان بسیاری را بدرقه کردیم اما برایم سخت بود تصور روزی که استاد را در اینجا بدرقه کنیم.

وی ادامه داد: ما یک هنرمند چند وجهی و جامع‌الطراف را از دست دادیم .او معلم اخلاق بود بدون آنکه از اخلاق صحبتی کند.‌ معلم عرفان بود بدون آنکه از عرفان حرفی بزند و این تراژدی تاریخی ماست که تجربه‌ها از نسلی به نسلی دیگر منتقل نمی‌شود. 

عسگرپور: خیلی زمینی نبود

محمد مهدی عسگرپور رییس هیات مدیره خانه سینما نیز به عنوان یکی از آخرین سخنرانان مراسم گفت: می‌خواستم بگویم آقای پورصمدی آسمانی شد ولی خیلی هم زمینی نبود. او گنجینه ارزشمندی از خود به جا گذاشته که به نظرم از روح سبک و سیال ایشان بوده است و او امروز به جایگاه آرامش بخش خود می‌رسد.

میلاد دستیار مرتضی پورصمدی نیز در جملاتی کوتاه با اشاره به اینکه مرتضی پورصمدی را «آقاجان» صدا می‌زده، گفت: بزرگترین مردی که در زندگی دیدم آقاجان بود و خوشحالم که با همان میزانسنی که دوست داشت یعنی روی پا و سر صحنه از دنیا رفت.‌

عادل پورصمدی، فرزند این هنرمند با تسلیت به مادرش گفت: بعد از اینکه پدر آسمانی شد، دیدم تعداد خواهرها و برادرهایم خیلی بیشتر است ‌و این باعث دلگرمی بود.

او افزود: من چند جا به پدرم حسودی کردم از جمله اینکه در ۱۰ سالگی معنای زندگی را در ویزور دوربین پیدا کرده و این برای هر کسی اتفاق نمی‌افتد. حیف که دیگر او را نمی‌بینم. 

همسر مرتضی پورصمدی آخرین نفری بود که در این مراسم صحبت کرد و در جملاتی کوتاه با تشکر از حاضران گفت: شیشه مرتضی شکست، دل ما هم شکست و سوختیم. 

در پایان مراسم تورج منصوری گفت: ما سینماگران ایران یعنی تمام اهل این حرفه فارغ از اینکه به چه دسته و گروهی تعلق داشته باشیم، از درگاه هستی و خداوند بزرگ آرزو می‌کنیم که مرتضی های دیگری را بیافریند. 

در این مراسم هنرمندان و مدیرانی همچون شهاب حسینی، مهدی سلطانی، حامد عنقا، بابک کریمی ، بهزاد فراهانی، فرهاد توحیدی، سیف‌الله صمدیان، منوچهر شاهسواری، جمشید گرگین، عزیز ساعتی، بهرام بدخشانی، تورج منصوری، حسن فتحی، محمدمهدی عسگرپور، حبیب اسماعیلی، امیرشهاب رضویان، مهدی میامی، مرتضی رزاق کریمی، مرضیه برومند مدیر عامل خانه سینما، ستاره اسکندری، محمدمهدی طباطبایی نژاد مدیر سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی حضور داشتند.

پیکر مرتضی پورصمدی پس از مراسم بدرقه از مقابل خانه سینما به بهشت سکینه کرج منتقل شد.

بهشت سکینه در کیلومتر ۵ اتوبان کرج قزوین، کمال شهر، خیابان بهشت سکینه قرار دارد و آرامگاه پورصمدی نیز در قطعه ۳۲ ردیف ۲۶ شماره ۱۰۸ واقع شده است.

مرتضی پورصمدی ۱۱ شهریور ماه سر صحنه سریال شبکه خانگی «گناه یک فرشته» به کارگردانی حامد عنقا بوده که حالش بد می‌شود و متاسفانه پس از انتقال به بیمارستان با وجود تلاش پزشکان از دنیا می‌روند.

این مستند ساز و فیلمبردار سینما و تلویزیون ایران را شاید بیش از همه با کارهای مستندش بشناسیم، همچون «حوردورق» «نقش و نقشه برداری» و همچنین مجموعه تلویزیونی «کودکان سرزمین ایران» و....

این هنرمند متولد ۱۳۳۱ در همدان و فارغ‌التحصیل رشته فیلم‌برداری از مدرسه عالی تلویزیون و سینما بود. او در سه حوزه فیلم‌های مستند، فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی مدیر فیلمبرداری بوده و در برگزاری نمایشگاه عکس نیز دستی بر آتش داشته است. 

فیلم‌های سینمایی «گیلانه»، «دایره زنگی»، «اقلیما»، «هیس ! دخترها فریاد نمی‌زنند»، «هویت»، روایت سه‌گانه (اپیزود رخشان بنی‌اعتماد) و «یک گزارش واقعی» از جمله فیلم‌هایی است که او در فیلمبرداری آن‌ها نقش داشته است. 
همچنین سریال‌های «مزد ترس»، «مدار صفر درجه» و «حیرانی» نیز از جمله سریال‌های تلویزیونی است که تصویربرداری آن‌ها برعهده پورصمدی بود. 
او به واسطه سال‌های فعالیت حرفه‌ای، جوایز مختلفی را در حوزه فیلمبرداری به دست آورد که از آن جمله می‌توان به سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری از بیست و هفتمین جشنواره فجر، جایزه بهترین فیلمبرداری از جشنواره‌های رشد، کودک، سینماحقیقت و... اشاره کرد. 
پورصمدی همچنین نمایشگاه‌های عکس خود را در سوئد، فرانسه، کانادا و... برگزار کرده بود.